امید!
پرده شب تا کران بام ها خم شده و خوشه ی ماه سنگینی شب را به دوش می کشد!
عبور یک ستاره از گوشه ی چشم آسمان مقدس ترین معنای شب را بر کرانه ی های ذهن به تصویر می کشد!
و مرداب...........!
این معنی مرده، ظریف ترین باورها را در دل عاشق ترین نیلوفر ها در کوته ذهن آدمی به رخ می کشد.
آیا هیچ! به عبور وحشی خارها بر ساقه ی سبز یک رز سرخ نگریسته ای؟؟!!
که چگونه زیبای اندیشه ها را به لطافت به آغوش کشیده؟!!!!
به من حق بده!
به من حق بده که بگویم ناله های بوم های شبانگاهی همان نغمه ی زیبای شب است و امید است و امیدواری!.............
عشق